Tamowanie krwotoków

 Zapamiętaj

• Rany to urazy spowodowane uszkodzeniem skóry, a często również głębiej położonych tkanek i narządów (mięśni, nerwów lub naczyń krwionośnych). Obok bólu najczęstszym, choć nie zawsze występującym, objawem zranienia jest krwawienie lub silne krwawienie nazywane krwotokiem.
• Najprościej rany można podzielić na małe i duże. Małe to najczęściej urazy w obrębie skóry, takie jak otarcia, skaleczenia i zadrapania. Najlepiej przemyć je  chłodną bieżącą wodą i osłonić przed światem zewnętrznym gazą lub plastrem z opatrunkiem. Rany duże, mocno krwawiące, należy opatrzyć opatrunkiem uciskowym.
• Opatrunek uciskowy najlepiej wykonać, przykładając na ranę jałową gazę oraz zrolowany bandaż lub inny materiał, który uciśnie uszkodzone naczynia krwionośne, a następnie wszystko mocno zabandażować. Gdy pojedyncza warstwa opatrunku namoknie, należy nałożyć na niego drugą warstwę i zwiększyć siłę nacisku.
• Tamowanie krwawień zależy w dużym stopniu od odpowiedniej siły nacisku i długości jego trwania.
• Do tamowania krwawień nie powinny być stosowane opaski uciskowe, chyba że ucisk bezpośredni jest nieefektywny lub niemożliwy do wykonania, a poszkodowanemu grozi wykrwawienie (np. złamanie otwarte kości).
• Znaczna utrata krwi może doprowadzić do wstrząsu, wywołanego dysproporcją między zapotrzebowaniem poszczególnych narządów, zwłaszcza serca, płuc i mózgu, w tlen a zaopatrzeniem w niego. Udzielając pomocy poszkodowanemu z objawami wstrząsu, należy zatamować wszystkie krwawienia i krwotoki, ułożyć poszkodowanego w pozycji przeciwwstrząsowej i jak najszybciej wezwać służby ratunkowe.
• Ciała obcego, które utkwiło w ranie, nie wyciągamy! Za pomocą materiałów opatrunkowych stabilizujemy i bandażujemy je.
• Krwotok z nosa tamujemy, przykładając do nosa materiał opatrunkowy lub chusteczkę, jednocześnie lekko pochylając głowę do przodu. Jeżeli krwotok nie ustępuje po ok. 10 min lub powtarza się w krótkich odstępach czasu, wzywamy pogotowie ratunkowe lub udajemy się do najbliższego szpitala.
• Wzywając pomoc.

Proszę o zapoznanie się z zadaniami z lekcji

Witam wszystkich w nowym roku szkolnym 2015/2016

Zabieramy się do pracy. 

Proponuje zobaczyć posty z lutego   dokładnie:  Czym jest pierwsza pomoc?
Jako rozgrzewkę proponuje test 

Powodzenia  

Zatrucie to zbiór różnorodnych objawów ze strony różnych układów, spowodowanych wniknięciem do organizmu substancji trującej (toksyny lub środka chemicznego) w dawce toksycznej. Każda substancja może być trucizną, nawet leki. 

Zatrucia mogą być wynikiem celowego działania (zabójstwo, samobójstwo) bądź pomyłki (działanie przypadkowe). Mogą też wystąpić zatrucia chorobowe (np. bakteryjne, ciążowe) jaki przemysłowe (np. skażenie środowiska pracy). 

Najczęstszą przyczyną przyjęć do szpitala i konsultacji telefonicznych prowadzonych przez ośrodki toksykologiczne są zatrucia lekami, substancjami narkotycznymi lub substancjami używanymi w gospodarstwach domowych. 

Toksyczność leków może wynikać także z ich błędnego dawkowania lub interakcji między różnymi preparatami. 

Przypadkowe zatrucia najczęściej zdarzają się u dzieci. Otrucia są stosunkowo rzadkie. 

Wypadki w zakładach przemysłowych, działania wojenne lub ataki terrorystyczne mogą być również przyczyną narażenia na substancje szkodliwe.

Objawy zatrucia są niecharakterystyczne. Jeśli poszkodowany jest nieprzytomny i nie możemy znaleźć innej przyczyny utraty świadomości, można podejrzewać zatrucie.

Objawy ułatwiające rozpoznanie zatrucia:

1.  Z układu pokarmowego: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha
2. Z układu oddechowego: trudności w oddychaniu, spłycenie/zwolnienie oddechu
3. Z układu nerwowego: zwężone lub nadmiernie poszerzone źrenice, ból głowy, zaburzenia świadomości (z jej utratą włącznie), drgawki
4. Ze skóry, błon śluzowych: oparzenie, zaczerwienienie, pęcherze.

Pomocne może być również otoczenie poszkodowanego:

•         miejsce znalezienia chorego (garaż - pracujący silnik samochodu lub mieszkania opalane piecem - ryzyko zatrucia tlenkiem węgla; na wsiach przy pracach rolniczych - ryzyko zatrucia środkami ochrony roślin)

•         opakowania po lekach, środkach ochrony roślin

•         wymiociny

 Co robimy

1. Ratując należy uważać, aby samemu się nie zatruć! (Przewietrzenie pomieszczenia, szybkie wyniesienie poszkodowanego itp.). Krótko mówiąc usunięcie przyczyny wywołującej zatrucie.
2. Przeniesienie chorego w bezpieczne miejsce
3. Sprawdzenie przytomności chorego (Uwaga! Nie wdychać powietrza wydychanego przez chorego!)
4. Wezwanie karetki pogotowia jeśli to konieczne.
5. Jeśli to możliwe - jak najszybsze usunięcie trucizny z organizmu: z przewodu pokarmowego przez sprowokowanie wymiotów (tylko u przytomnych! W niektórych zatruciach nie wolno prowokować wymiotów.), ze skóry, oczu - przez przemycie czystą wodą.
6. Zabezpieczenie wszelkich znalezionych przy chorym opakowań po lekach, środkach chemicznych, wymiocin i zabraniem ich razem z poszkodowanym do szpitala

Metody eliminacji trucizn 

Zatrucie przez przewód pokarmowy

(Wywołujemy wymioty wykonując po kolei następujące czynności):

•         podanie ok. 1 litra letniej wody do wypicia

•         drażnienie tylnej ściany gardła palcem

•         w/w 2 kroki powtarzać do uzyskania czystych wymiocin

•         zabezpieczyć próbkę wymiocin do badania toksykologicznego

UWAGA

Prowokowanie wymiotów jest niedozwolone u osób: 

• nieprzytomnych z niesprawnym odruchem kaszlowym
• zatrutych kwasami, zasadami lub innymi środkami żrącymi, które mogą uszkadzać przełyk
• zatrutych środkami drażniącymi, jak benzyna czy nafta
• zatrutych substancjami oleistymi (mogą nie wywołać odruchu kaszlowego)

Postępowanie przy wstrząsie pourazowym

Co to jest wstrząs?

Zespół zaburzeń ogólnoustrojowych. Powstaje w wyniku niedotlenienia tkanek narządów ważnych do życia. Powodem niedotlenienia jest niedostateczny przepływ krwi.

Wstrząs powoduje zagrożenia dla życia, ponieważ w krótkim czasie stan poszkodowanego może ulec gwałtownemu pogorszeniu.

Rodzaje wstrząsów:

• wstrząs krwotoczny (wyniku zmniejszania się krwi),

• wstrząs oparzeniowy (utraty osacza pod wpływem wysokiej temperatury),

• wstrząs hipowoleniczny, (wyniku biegunek, wymiotów),

• wstrząs kardiogenny ( zmniejszenie wydolności serca),

• wstrząs anafilaktyczny (reakcja uczuleniowa),

• wstrząs neurogenny ( urazy rdzenia kręgowego),

• wstrząs septyczny lub toksyczny (zatrucie organizmu),

Do rozwoju wstrząsu mogą się przyczyniać:
lęk, ból, dalsza utrata krwi i utrata ciepła

Objawy wstrząsu pourazowego:

W przebiegu wstrząsu wyróżnia się dwa etapy: pobudzenia i apatii.
1. Na pierwszym etapie poszkodowany chętnie mówi o zdarzeniu, jest pobudzony ruchowo,
czasami może być agresywny.

2. Objawy drugiego etapu mogą być różne:

• suchość w ustach i uczucie pragnienia,
• blada wilgotna skóra,
• zaburzenia przemiany materii,
• szybkie nieregularne tętno, stopniowo słabnące,
• płytki oddech,
• sinica warg i płytek paznokciowych
• pobudzenie niepokój, splątanie (niewyraźna  nielogiczna mowa)
• obfite pocenie się, ból klatki piersiowej,
• utrata świadomości.

Pamiętaj!!!!

Poszkodowanemu we wstrząsie nie można pozwolić jeść, pić ani palić tytoniu. Koniecznie trzeba wezwać pomoc i kontrolować czynności życiowe.

Pozycji przeciwwstrząsowej nie stosuje się, przy urazach: miednicy, kręgosłupa, czaszki, klatki piersiowej i brzucha.

pierwsza pomoc, podczas wstrząsu polega na usunięciu czynnika i zapewnieniu dopływu krwi do narządów ważnych do życia - mózgu, serca i nerek.

Pozycja przeciwwstrząsowa

Warto zobaczyć film

Zadławienie

Zapraszam do obejrzenia filmu

Zadławienie

Tamowanie krwotoków

• Krwotok może być następstwem pęknięcia naczynia wskutek urazu lub choroby. W zależności od rodzaju uszkodzonego naczynia krwionośnego wyróżnia się krwotoki tętnicze, żylne i z naczyń włosowatych.
• Krwawe podbiegnięcia towarzyszące uderzeniom lub upadkom to siniaki, a rozległe wylewy krwi do tkanek to krwiaki.
•  Krwotok tętniczy charakteryzuje się pulsującym w rytm skurczów serca wypływaniem krwi. W krwotoku żylnym krew wypływa ciągłą strużką z całej powierzchni rany.
• W krwawieniach z naczyń włosowatych krew sączy się kropelkami z całej uszkodzonej powierzchni.

• Każdy krwotok wymaga natychmiastowego działania, ponieważ utrata 1/3 krwi krążącej grozi śmiercią.

• na silne krwawiące rany stosujemy bezpośredni ucisk przez gazę
  i wykonujemy opatrunek uciskowy.
• Stosowanie opaski uciskowej jest ostatecznością. Można ją zastosować wyłącznie wtedy, gdy inne środki tamowania krwotoku okażą się nieskuteczne. Należy zapisać godzinę założenia opaski uciskowej.

Zapraszam do obejrzenia filmów

Krwotok zewnętrzny

Rana z ciałem obcym

Źródło: Edukacja dla bezpieczeństwa. Bogusław Breitkopf, Dariusz Czyżow

AED - automatyczny defibrylator zewnętrzny

Co jest AED?

Automatyczny defibrylator zewnętrzny AED jest to urządzenie, które analizuje rytm serca, i w razie potrzeby, poprzez elektrody defibrylacyjne jest w stanie dostarczyć energię elektryczną do serca ofiary.

Celem defibrylacji (wyładowania) jest wytłumienie chaotycznych impulsów elektrycznych przepływających przez serce, czyli próba naprawy nienormalnego rytmu serca. Dzięki temu uzyskuje się stabilizację prawidłowego rytmu serca, a tym samym przywracana jest prawidłowa praca serca jako pompy.

Zwykle defibrylator AED składa się z kompletu elektrod wraz
z kablami, baterii lub akumulatorów oraz jednostki centralnej. Zadaniem osoby ratującej jest naklejenie elektrod na odsłoniętą klatkę piersiową ofiary i wykonanie komend głosowych defibrylatora. 

Schemat postępowania podstawowych zabiegach resuscytacyjnych z użyciem defibrylatora   - zobacz

Zapraszam do obejrzenia filmu
Jak korzystać z defibrylatora

Wychłodzenie i odmrożenie

Wychłodzenie to wyziębienie całego ciała i może nastąpić zawsze, gdy zbyt lekko ubrany człowiek przebywa przez dłuższy czas w niskiej temperaturze. Przechłodzeniu sprzyja działanie wilgoci i wiatru oraz ogólne wyczerpanie, zły stan ogólny lub schorzenia towarzyszące, np. wstrząs.

Rozróżnia się trzy stadia wychłodzenia:

• okres obronny, gdy temperatura centrum ciała wynosi 36 - 34 C, pojawiają się silne dreszcze, skóra jest blada 
  i zimna, występuje "gęsia skórka", wargi są sine, tętno
   i oddech przyśpieszone, 

• stadium wyczerpania, gdy temperatura centrum ciała wynosi 34 - 27 C, ustaje drżenie z zimna, pojawia się kurczowe drętwienie mięśni oddech staje się wolniejszy i bardziej powierzchowny, występują przerwy w oddychaniu, zwalnia się również tętno i pojawiają się zaburzenia rytmu, zanika odczuwanie bólu, następuje apatia, wreszcie człowiek zapada w sen, poniżej temperatury 30C następuje utrata przytomności
  i całe ciało staje się zimne, 

• letarg - śmierć mózgowa, przy niższej temperaturze ciała ustają czynności życiowe, kurczowe zdrętwienie mięśni ustępuje wiotkiemu porażeniu, brak przytomności, sztywne źrenice, brak ruchów oddechowych, tętno niewyczuwalne, jeżeli najpóźniej w tym okresie nie przystąpi się do reanimacji, następuje zgon. 

Postępowanie

•Zabezpieczenie poszkodowanego przed dalszym wychłodzeniem
(okrycie go, ogrzanie ciepłem własnego ciała, przeniesienie do pomieszczenia, zawinięcie w folię termoizolacyjną,

•Zmiana przemoczonej odzieży,

•Ogrzanie za pomocą własnego ciała, za pomocą ciepłych okładów, okrywania kocem,

•Podawania (tylko osobą przytomnym) ciepłych napojów, mocno osłodzonych,

•Kontrolowanie funkcji życiowych,

Pamiętaj!!!

Z osobą silnie wychłodzoną, której świadomość jest zaburzona, należy postępować bardzo ostrożnie. Niedozwolone są próby skłonienia jej do przyjęcia pozycji pionowej. Przeniesienie do zbyt  ciepłego pomieszczenia i intensywnego masowania ciała może spowodować śmierć w trakcie ratowania.

Odmrożeniom ulegają palce rąk i nóg, nos,
policzki, małżowiny uszne.

Czynności ratownicze w przypadku odmrożenia:

• Umieszczanie poszkodowanego w ciepłym pomieszczeniu; ogrzanie powierzchni wyziębionych i odmrożonych  najlepiej ciepłem własnego ciała, 
• zastosowanie ciepłych kąpieli: począwszy od temp. 10 do 40 stopni Celsjusza,
• Opatrzenie uszkodzonych powierzani skóry suchym jałowym opatrunkiem 

Źródło: Podstawowa pierwsza pomoc z elementami ratownictwa drogowego dla osób indywidualnych bez wykształcenia medycznego. Ratownictwo medyczne: Grzegorz Rosiński Komandos Medic Security Medyczne Centrum Szkoleniowe
Edukacja dla bezpieczeństwa. Żyje i działam bezpiecznie Jarosław Słoma, Grzegorz Zająć.

Powtórka do sprawdzianu

Poniżej znajdują się ćwiczenia do sprawdzianu z edb

Zadanie 1

Zadanie 2

Rozwiązaną krzyżówkę  wraz z hasłem proszę przesłać pod adres:

gimnazjum_pilarczyka@hotmail.com
Tytuł wiadomości: edb- krzyżówka nr 2

Zadanie 3

Zadanie 4

pozdrawiam

Krwotok z nosa

Zapraszam do obejrzenia filmu 

Krwotok z nosa

Tabela informująca o prawidłowych wartościach parametrów życiowych

Wiek	Waga (kg)	Częstość oddechów	Tętno
Noworodek	3 – 4	30 – 50	120 – 160
6 mies – 1 rok	8 – 10	30 – 40	120 – 140
2 – 4 lat	12 – 16	20 – 30	100 – 110
5– 8 lat	18 – 26	14 – 20	90 – 100
8 – 12 lat	26 – 50	12 – 20	80 – 100
>12 lat	>50	12 – 18	80 – 100

Epilepsja

Epilepsja (padaczka) jest chorobą ośrodkowego układu nerwowego, a dokładnie mózgu. 

Zwiastuny:

• gwałtowna zmiana nastroju (niepokój, odczucie lęku lub zagrożenia),
• zaburzenia czuciowe (drętwienie lub mrowienie twarzy, kończyn, dzwonienie w uszach, zaburzenia widzenia)
• zawroty głowy, nudności,

Objawy:

• nagły początek z bezwiednym upadkiem chorego
• wyprężenia ciała 
• gwałtowne ruchy głowy, oczu i kończyn - ta faza trawa około 2 min.
• po ustąpieniu drgawek głęboki sen lub zaburzenia orientacji.

Zobacz film  Epilepsja 

Czego nie wolno:

• nie prowadź sztucznego oddychania,
• nie wkładaj żadnych przedmiotów między zęby poszkodowanego
• nie przenoś chorego w trakcie napadu, chyba że jest to konieczne z uwagi na jego bezpieczeństwo
• nie podawaj mu niczego do picia, zanim nie odzyska przytomności.

Nagłe zatrzymanie krążenia. Resuscytacja

Algorytm postępowania w przypadku
 nagłego zatrzymania krążenia

Początek

Ocena bezpieczeństwa

Ocena przytomności

Przytomny?

TAK                                      

1.dowiedz się co się stało,                

oceń, czy poszkodowany potrzebuje 

pomocy                                      

2.wezwij pomoc, jeśli potrzebna                 

3. pozostań z poszkodowanym                 

  

 NIE

1.wołaj o pomoc

2.udrożnij drogi oddechowe

3.oceń oddech

4.Obecny prawidłowy oddech?

Tak                         

1.wezwij karetkę

                                           
2.ułóż poszkodowanego w                                               pozycji bezpiecznej

                                           
3.pozostań z                                                          poszkodowanym,                                                      regularnie oceniaj                                                  jego stan

                                               

Nie

1.wezwij karetkę pogotowia   

2.uciskanie klatki piersiowej: 30 uciśnięć z częstotliwością przynajmniej 100/min na głęb. co najmniej
5cm dwa oddechy ratownicze  (trwające 1s)

Zapraszam do obejrzenia filmu 
Nagłe zatrzymanie krążenia

Zapraszam do rozwiązania krzyżówki. 
Krzyżówka nr 1

Odpowiedzi z hasłem proszę przesłać na adres:
gimnazjum_pilarczyka@hotmail.com
Tytuł wiadomości: edb- krzyżówka nr 1

                                          

                                            

Łańcuch ratunkowy

Czynności ratowania życia podejmowane u osób z Nagłym Zatrzymaniem Krążenia wymagają sekwencji etapów, które nazywamy łańcuchem przeżycia. Każdy z nich wpływa na szansę przeżycia poszkodowanego. Istotny jest czas, który upłynął od czasu utraty przytomności do momentu podjęcia czynności ratunkowych. Przerwanie któregokolwiek z jego ogniw może skutkować stałym kalectwem lub zgonem ofiary wypadku. Do ogniw łańcucha przeżycia zaliczamy:

Ogniwo I – wczesne rozpoznanie nagłego zagrożenia zdrowia i powiadomienie Centrum Powiadamiania Ratunkowego (CPR) w celu zapobiegania nagłemu zatrzymaniu krążenia.

Ogniwo II – wczesne rozpoczęcie działań ratunkowych poprzez uciskanie klatki piersiowej oraz wentylację płuc, żeby podwoić szansę przeżycia poszkodowanego.
Ogniwo III – wczesna defibrylacja, żeby przywrócić czynność serca

Ogniwo IV – zaawansowane zabiegi resuscytacyjne, opieka poresuscytacyjna w celu przywrócenia jakości życia poszkodowanego

Wyposażenie apteczki

Co powinna zawierać apteczka pierwszej pomocy

1. Jednorazowe, wytrzymałe rękawiczki.
2. Maseczkę do sztucznego oddychania.
3. Jałowe gaziki i gazy o różnej wielkości.
4. Opaski dziane (bandaże) różnej wielkości.
5. Chustę trójkątną.
6. Plastry.
7. Agrafki.
8. Nożyczki ratownicze.
9. Koc termoizolacyjny.
10. Dodatkowo warto mieć:
11. Sprzęt uwidaczniający miejsce zdarzenia (światła chemiczne, flary drogowe).
12. Maskę twarzową do sztucznego oddychania (face maska, pocket maska). Jest znacznie lepsza i skuteczniejsza od maseczki do sztucznego oddychania.
13. Różne wielkości siatki opatrunkowej (Codofix).
14. Opatrunki hydrożelowe na oparzenia.
15. Opatrunki osobiste.
16. Mini instrukcję jak udzielać pierwszej pomocy z numerami alarmowymi w Polsce.
17. Inny osprzęt zawarty w apteczkach zależy od Twoich upodobań, od charakterystyki apteczki (turystyczna, zakładowa itp.). 

Czym jest pierwsza pomoc?

Pierwsza pomoc to zespół czynności podejmowanych w celu ratowania osoby w stanie  nagłego zagrożenia życia do czasu przekazania osoby poszkodowanej wykwalifikowanej kadrze medycznej

Podstawy prawne 

Art.162 KODEKSU KARNEGO dla niepamiętających zapraszam do przeczytania czytaj